Rob is de Yogaleermeester van Martijn.
Eens per maand geeft hij een lezing in Arnhem.
In de lezing van 29 november heeft Rob uitgelegd hoe dat prachtige bewustzijnssysteem van onze ziel functioneert op fysiek, sociaal-emotioneel en spiritueel vlak en om daar een beeld van te kunnen vormen doet hij dat aan de hand van de snaren van de harp die ook in de vorige lezing een rol speelden. We hoorden toen ook dat de hoeveelheid energie die we meekregen bij de conceptie geladen is met bewustzijn. Die verdeelt zich op grond van het DNA over een aantal zones van het lichaam. De ene zone krijgt meer mee dan de andere en krijgt daardoor andere lichaamsverhoudingen.
Elke zone is verantwoordelijk voor een aantal taken en beschikt over een sensor die daar de beschikbare energie reguleert tussen de verschillende taken. In de eerste plaats is die energie nodig voor de opbouw en het in stand houden van het lichaam en voor het functioneren van alle cellen, weefsels, organen, spieren enz. Wat overblijft, gaat naar het sociaal emotionele lichaam.
Het is geen neutrale energie, maar geladen met wat we aan bewustzijnsinformatie meekregen van onze ouders en wat we als ziel zelf meebrachten. Dat vormt onze basis voor een eerste start op weg naar bewustwording,
Die energie verdeelt zich over die zones op basis van hoofdthema’s. Die energie komt daar terecht in een sensor. Zo krijgt elke sensor z’n eigen harpje mee met snaren die geladen zijn met specifieke trillingen en dat bouwen we later uit door onze eigen ervaringen, belevingen, gedachtes, gevoelens, activiteiten enz. Elke zone heeft door z´n thema een eigen grondtoon die wordt aangevuld met onder- en boventonen van de harpjes van de andere sensoren.
In de bekkenbodem komen de trillingen die te maken hebben met het ervaren van rust, van het beleven van fysieke veiligheid en zekerheid, van angst door dreiging en agressie en in het bekken de trillingen die meten of we ons heel en gelukkig voelen, of juist eenzaam en buiten gesloten.
In de buik gaat het met name om het vorm en richting geven aan ons leven en doet dat op basis van de informatie uit de andere zones. Hier wordt gekeken naar: wat willen we en lukt ons, en wat niet en hoe hebben we daarin geïnvesteerd. Maar hier ligt ook de opdracht: leidt het tot innerlijke rust, vrede en harmonie.
In de borst laadt de sensor zich met in welke mate onze ouders, en later wijzelf, in staat waren / zijn om ons verbonden te voelen met wat er in onszelf en om ons heen te ervaren is. Door de mate van verbondenheid creëren we hier gevoelens van gelukkig zijn of juist niet.
In het keelgebied hebben de trillingen te maken met de mate waarin we in staat zijn om te verwoorden wat we voelen en denken.
In het hoofd zit de sensor die dat alles samenbrengt op het beeldscherm. Daar wordt alles in elkaar geknutseld tot een persoonlijk plaatje. Dat beeld komt van binnenuit, vanuit ons hoofd, vanuit ons bewustzijn en het komt van buitenaf uit wat er op ons af komt.
Het is voor ons beeld van de werkelijkheid en van onszelf dus belangrijk te beseffen dat de bewustzijnsenergie die gepaard gaat met onze waarnemingen, ervaringen, gevoelens, gedachten en activiteiten enz. worden opgesplitst in die hoofdthema’s van een bepaalde lichaamszone waar dan vooral dat thema wordt ervaren, beleefd en gemeten op het moment dat daar de snaartjes van de harp gaan meetrillen, de energie daar in beweging komt. Ook is het van belang dat we herkennen hoe en waardoor die harpjes wel of niet geactiveerd worden.
De mate waarin die harpjes aangesproken worden, hangt o.a. af van de mate van energie die in zo’n gebied beschikbaar is voor het sociaal-emotionele aspect van het leven. Als het lichaam daar veel van opeist, zullen de trillingen daar minder reageren en krijgen we minder informatie uit dat gebied voor het plaatje dat we in ons hoofd van de situatie maken.
Omgekeerd zal bijvoorbeeld een sterke emotionele beleving ons hart in positieve of negatieve manier raken en daar meer snaren daar aan het harpje toevoegen om dat op te vangen en te verwerken. Dat vraagt energie. Als we dan niet weten wat te doen om het tot rust, vrede en harmonie te brengen, of het niet durven – de sensor in de buik -, dan zetten we deze op slot en doet die niet meer mee. Dan onttrekken we extra energie aan het fysieke lichaam naar het borstgebied voor het verwerken van die gebeurtenis of zetten we het daar vast. Dat levert spanning op, gaat ten koste van onze fysieke ruimte. En als we toch een antwoord willen geven, hebben we een kort lontje en gaat dat gepaard met agressie. Naar de ander toe of naar onszelf, dan gaan we onszelf kleineren of erger. Dat kost extra energie zonder dat het rust, vrede en harmonie oplevert.
De benodigde energie zal het systeem desnoods eerst proberen te onttrekken bij de tegenpool, en de andere zones, en anders bij het fysieke lichaam dat daardoor gevoeliger wordt en we kans lopen dat z’n normale trillingsgetal en daarmee z’n normale functieniveau van slag af raakt en we ziek worden.
Zo heeft elk gebiedje z’n eigen sensor, z’n eigen thema, z’n eigen energiesysteem waarmee we moeten zoeken naar rust, vrede en harmonie.
Rob legt uit hoe de sensor in de borst door middel van de werking van het hart en de longen ons niet alleen verbindt met ons fysieke lichaam maar ook met het sociaal-emotionele aspect van het leven en hoe deze ons door de beweging van de adem informeert over de balans tussen die twee aspecten.
Op de inademing neemt het lichaam meer ruimte in en zo halen onze sensoren in de verschillende zones hun informatie op doordat onze snaartjes daar gaan meetrillen met overeenkomstige informatie.
Dat betekent dat die informatie resoneert met onze voorgeprogrammeerde snaartjes.
In de bekkenbodem kunnen we dan voelen of iets echt rust en harmonie brengt en ervaren dat het voldoende is als we voorzien zijn in onze basisbehoeftes en in vrede leven met onze omgeving.
In het bekken kunnen we voelen of iets echt heel maakt of niet. Als de heelheid niet gediend is, kun je niet tot rust komen.
En in de buik of dat wat we willen wel of niet binnen onze mogelijkheden ligt. De buik moet ervoor zorgen of dat het ten koste gaat van het ervaren van de rust, de harmonie en de heelheid.
In de borst of we ons ermee verbinden.
En in de keel of we onze gedachtes en gevoelens kunnen verwoorden zonder dat het ten koste gaat van het ervaren van rust, vrede en harmonie. Hier wordt hoorbaar of het klopt.
Daarvoor moeten we door middel van de adem verbonden zijn met wat er in onze snaartjes gebeurt en hoe we daar fysiek en sociaal-emotioneel op reageren vanuit ons denken, voelen en handelen.
Alleen: we willen meestal liever niet zien wat we nalaten om te zorgen voor rust, vrede en harmonie en laten ons maar wat gemakkelijk misleiden en verleiden tot allerlei onzinnige gedachtes, opvattingen en activiteiten door de lading die op onze snaren op de verschillende harpjes is terechtgekomen. Zo zorgen we voor een steeds grotere onbalans door de wijze waarop onze energie komt vast te zitten.
Als we geen slaaf van het verleden willen zijn, zullen we daar doorheen moeten leren kijken.
Door ons lichaam en onze interactie met onze omgeving tot rust te laten komen kunnen we beter leren luisteren naar wat onze opdracht in het leven is, wat we moeten doen om te leren begrijpen waarom we hier zijn en hoe we hier heler uitkomen.
Dat kunnen we niet leren door een boekje te lezen, maar door te begrijpen, te voelen en te ervaren wat we moeten doen en laten zo dat er rust, vrede en harmonie terugkeert voor onszelf en vervolgens ook met onze omgeving. Dan raken we meer en meer afgestemd op onze hoofdsnaar. Die zal dan steeds duidelijker gaan klinken en dan herkennen we steeds beter als die kleine snaartjes even mee resoneren.
Nodig is dus dat we beter gaat zien hoe die sensoren ten opzichte van elkaar verschillend werken, fysiek, sociaal-emotioneel en spiritueel, wat uiteindelijk onze opdracht is en hoe al die aspecten een rol spelen en op elkaar in werken en elkaar bevestigen of juist dwars zitten en hoe dat dan weer gevolgen heeft voor het fysieke lichaam.
Daarom gaat Rob in de lezing op vrijdag, 20 december hierover verder. Je bent dan (weer) van harte welkom. Dan is het thema:
“De sensoren van de ziel en hun relatie met organen, lichaamsdelen en zintuigen”.
In de flyer kun je hier meer over lezen.
Bij je aanmelding kun je ook vermelden als je op een stoel wil zitten.
De data voor de lezingen in de komende maanden kun je ook alvast noteren: 10 januari, 7 februari, 7 maart, 11 april, 9 mei en misschien ook nog 13 juni.
Hartelijke groet, ook van Rob,
Nanny